Myślałem, że powinienem się tym tutaj podzielić, ponieważ uważam, że naprawdę pomaga to w kontekście absolutnych bzdur, których byłem ofiarą przez bardzo, bardzo, bardzo długi czas.  Jeśli nic innego, mam nadzieję, że to świadectwo tego, jak bardzo naprawdę kocham Tajwan. 

Powody mojej drugiej apelacji:

1. Konieczność i przymus jako obrona:

• Główny argument apelacji polega na tym, że działania podjęte, a konkretnie krótkie opublikowanie umowy najmu, zostały wykonane w stanie przymusu i konieczności. Ta obrona jest wspierana przez ciągłe nękanie i nierozwiązane zagrożenia bezpieczeństwa w wynajmowanej nieruchomości, które stworzyły uzasadniony i racjonalny strach o własne bezpieczeństwo. Zgodnie z prawem tajwańskim, działania podjęte z konieczności w celu zapobieżenia bezpośredniemu niebezpieczeństwu powinny być zwolnione z odpowiedzialności karnej. Niższe sądy nie uwzględniły właściwie zastosowania tej obrony, co doprowadziło do niesprawiedliwego wyroku.

2. Niepowodzenie w uwzględnieniu kluczowych zeznań świadków:

• Niższe sądy nie uwzględniły wystarczająco zeznań pięciu kluczowych świadków, którzy mogli potwierdzić zarzuty nękania, problemów z bezpieczeństwem i stanu przymusu, w którym zostały podjęte działania. Ci świadkowie są niezbędni do zapewnienia pełnej i sprawiedliwej oceny okoliczności, które doprowadziły do obrony konieczności. Brak ich zeznań znacząco podważa sprawiedliwość i kompletność procesu sądowego, co wymaga ponownego rozpatrzenia przez wyższy sąd.

3. Nieproporcjonalne kary:

• Kary nałożone, w tym prawie 750 000 NT$ grzywny i sześciomiesięczny wyrok więzienia, są rażąco nieproporcjonalne do domniemanego przestępstwa krótkiego opublikowania umowy najmu. Ta kara nie odzwierciedla charakteru czynu, zwłaszcza że został on podjęty z konieczności i został natychmiast naprawiony. Wyrok nie jest zgodny z zasadami proporcjonalności, które powinny kierować decyzjami sądowymi, szczególnie gdy działania były motywowane potrzebą ochrony bezpieczeństwa osobistego.
  
  

4. Obawy dotyczące bezstronności sądowej i potencjalnej korupcji:
• Istnieją poważne obawy dotyczące bezstronności procesu sądowego, potwierdzone zachowaniem niektórych pracowników sądu i podejrzaną nieobecnością oficjalnego tłumacza podczas kluczowego przesłuchania. Ponadto, zaangażowanie właściciela jako samozwańczego tłumacza podczas postępowania sądowego rodzi pytania dotyczące uczciwości i integralności procesu. Te nieprawidłowości sugerują potencjalne zewnętrzne wpływy, które mogły skompromitować bezstronność postępowania sądowego.
  

5. Trwające nękanie prawne:

• Trwające działania prawne podejmowane przez właściciela wydają się być częścią celowej strategii mającej na celu finansowe i emocjonalne zniszczenie apelanta. Ten wzorzec nękania prawnego powinien zostać uznany przez sąd za nadużycie procesu prawnego, co dodatkowo uzasadnia potrzebę interwencji wyższego sądu i zapewnienia ulgi.

6. Niepowodzenie w rozpatrzeniu zasadności pierwotnej apelacji:

• Poprzednia apelacja została odrzucona bez gruntownego zbadania zasadności przedstawionych argumentów, w szczególności obrony konieczności i kluczowych zeznań świadków. To proceduralne niedopatrzenie musi zostać naprawione, aby zapewnić właściwe administrowanie sprawiedliwością.
  
  

Ostatnie myśli 

Oprócz wspomnianych argumentów prawnych chciałbym zwrócić uwagę sądu na szerszy kontekst ostatnich dwóch lat nieustannych działań prawnych inicjowanych przez mojego właściciela, które uważam za nie tylko niesprawiedliwe, ale potencjalnie kryminalne. Ciągła fala gróźb prawnych, w połączeniu z przerażającymi i często niezrozumiałymi dokumentami prawnymi, które otrzymałem, pozostawiła mnie w stanie ciągłego strachu i niepokoju. Jako imigrant, który nazywa Tajwan domem od 2009 roku, znalazłem się bez środków finansowych na zabezpieczenie reprezentacji prawnej, co dodatkowo pogłębia stres tej sytuacji.

Mam głębokie przekonanie, że nałożone na mnie kary i zarzuty karne są całkowicie nieuzasadnione, biorąc pod uwagę okoliczności. Zamiast tego to właściciel powinien być poddany kontroli za swoje działania, które wydają się być częścią zaplanowanej próby usunięcia mnie z mojego domu, motywowanej jasnym poczuciem własnej winy. Jej ciągłe nękanie prawne tylko pogłębia jej winę, tworząc sytuację, w której sprawiedliwość wymaga, aby to ona, a nie ja, została pociągnięta do odpowiedzialności za swoje czyny.

Biorąc pod uwagę te czynniki, z szacunkiem proszę sąd o ponowne rozpatrzenie mojej sprawy, z pełnym zrozumieniem kontekstu i poważnym emocjonalnym i finansowym obciążeniem, jakie to na mnie nałożyło. Wierzę, że sąd dostrzeże niesprawiedliwość w tej sprawie i zapewni ulgę, której tak desperacko potrzebuję.

Dowody wideo 

Później odkryłem, że to jej mąż wykonał ten bardzo przerażający telefon, gdy zostało mi to ujawnione, że jego żona stwierdziła to w raporcie policyjnym. Ale czekaj, jest więcej! Jej mąż nieumyślnie przyznał się do wykonania telefonu w farsowym nagraniu mediacyjnym, gdy zareagował na podsłuchanie mnie, jak mówię: „To ten facet”, kładąc na stole osiem telefonów komórkowych i twierdząc, że to nie on do mnie dzwonił. Skąd wiedział, że mówiłem o telefonie tylko na podstawie słów „To ten facet”? Na dowód, ten głupiec poprosił mnie, abym zadzwonił na numer, z którego otrzymałem telefon, jakby to miało dowieść, że to nie on dzwonił. To nie ma sensu logicznego i sugeruje, że ten facet może być naprawdę niebezpiecznie głupi — czy ktoś by tak nie pomyślał? Może jest głupi, a może jest bardzo niedbały lub nieostrożny z powodu oczekiwania bezkarności lub ochrony przed skorumpowanym systemem sprawiedliwości. Nie mogę sobie wyobrazić żadnego innego sposobu na zinterpretowanie tych informacji, ale na tym etapie oba wydają się bardzo prawdopodobne, i mówię to z pełnym szacunkiem.