نامه‌ای سرگشاده به بلا 白爛، صاحبخانه سابق من
(برای حفاظت از هویت او، نام واقعی فعلاً استفاده نمی‌شود)
بلا白爛 عزیز,
این نامه نه از روی کینه یا انتقام نوشته شده است، بلکه یک وظیفه اخلاقی برای بیان حقیقت درباره اشتباهاتی است که شما مرتکب شده‌اید—نه فقط نسبت به من، بلکه نسبت به اصول عدالت، انصاف و انسانیت. از همان ابتدای این کابوس، اعمال شما مملو از فساد و خودخواهی بوده و نه تنها به من بلکه به یکپارچگی سیستم‌هایی که اجازه چنین رفتاری را به شما داده‌اند، زخم عمیقی وارد کرده است.
تبریک می‌گویم، بلا. شما به خواسته‌تان رسیدید. شما ادعای خود را ثابت کردید. شما نشان دادید که چقدر قدرت دارید. در طول چهار سال طولانی و خسته‌کننده، شما سیستم قضایی را مانند یک سلاح به کار بردید، من را به ورطه ناامیدی کشاندید، ایمانم به کشوری که زمانی عمیقاً دوستش داشتم را از بین بردید، و زندگی‌ام را در تایوان قطعه به قطعه ویران کردید.
من با امید و عشق به این کشور آمدم، خود را وقف آموزش کودکان تایوانی کردم و به آنها کمک کردم تا به افراد توانمند و بااعتمادبه‌نفس تبدیل شوند. من به تایوان—مردم آن، فرهنگ آن، و سیستم قضایی آن اعتقاد داشتم. اما اعمال شما و همدستی سیستمی که باید از من محافظت می‌کرد، آن باور را نابود کرد.
شما من را به دلیل به اشتراک گذاشتن یک قرارداد اجاره شکایت کردید—مدرکی که خودتان با رعایت نکردن شرایط ابتدایی آن، مانند ارائه یک در قفل‌دار برای امنیت من، نقض کرده بودید. من به‌صورت عمومی و خصوصی عذرخواهی کردم. من حتی بیش از مبلغ منصفانه برای ملکی که استاندارد نبود پرداخت کردم. اما این هرگز کافی نبود. شما من را بی‌رحمانه دنبال کردید، سه بار از نظر کیفری شکایت کردید—سوءاستفاده‌ای آشکار از سیستم قضایی که هر فرد عاقلی آن را پوچ می‌داند، و صبر کردید تا زمان قانونی برای هرگونه شکایتی که من ممکن بود علیه شما مطرح کنم، تمام شود.
بلا، شما چه به دست آوردید؟ پول؟ کنترل؟ حس پیروزی؟ زیرا چیزی که من می‌بینم فقط ویرانی است. شما نه تنها به من آسیب زدید—بلکه شهرت تایوان را خدشه‌دار کردید، و به جهان نشان دادید که فساد چقدر آسان می‌تواند در اینجا رشد کند. شما فاصله‌ای بین من و کشوری که زمانی آن را خانه می‌نامیدم، مکانی که می‌خواستم در آن پیر شوم، ایجاد کردید. شما کسی را که عمیقاً تایوان را دوست داشت به فردی دل‌شکسته تبدیل کردید.
تهدیدات همسر شما، اجراهای خوب آماده‌شده شما در دادگاه، عزم راسخ شما برای رفتار با من به عنوان چیزی کمتر از انسان—همه این‌ها نشان می‌دهد که شما چه کسی هستید. با این حال، با وجود همه کارهایی که کرده‌اید، من به شما رحم می‌کنم. شما بسیار بیشتر از آنچه که به دست آورده‌اید از دست داده‌اید، حتی اگر هنوز آن را نبینید.
برای قضات و سیستم قضایی که این را ممکن ساختند، شما نیز باید شرمسار باشید. سیستمی که نمی‌تواند بین درست و غلط تمایز قائل شود، سیستمی که اجازه می‌دهد فساد کوچک زندگی‌ها را خراب کند، سیستمی است که به شدت به اصلاحات نیاز دارد. من به شما اعتماد کردم که از من محافظت کنید، انصاف و عدالت را حفظ کنید، اما شما به طرز شگفت‌انگیزی شکست خوردید.
و اکنون، در حالی که خود را برای ترک تایوان آماده می‌کنم، با دلی سنگین این کار را انجام می‌دهم. من نمی‌خواهم بروم. من این کشور و مردمش را دوست دارم. من مهربانی و سخاوت بسیاری از تایوانی‌ها را دیده‌ام و حمایت آنها برای من بسیار ارزشمند بوده است. اما دردی که شما ایجاد کرده‌اید بسیار زیاد است و هیچ‌کس کریسمس برنامه‌ریزی‌شده با خانواده را برای زندانی شدن حداقل ۶ ماه ترک نمی‌کند. امیدی که من برای مدت طولانی به آن چسبیده بودم، خاموش شده و جای آن را واقعیت سخت فساد و بی‌عدالتی گرفته است.
من امیدوارم، بلا، که روزی متوجه شوید که چقدر آسیب زده‌اید—نه فقط به من، بلکه به اصول آداب و انصاف. امیدوارم متوجه شوید که اعمال شما عواقبی فراتر از دادگاه دارند. و امیدوارم که داستان من به عنوان یک زنگ بیداری برای هر کسی که معتقد است عدالت باید کور و بی‌طرف باشد، فارغ از تأثیر طمع و بدخواهی، عمل کند.
خداوند به روح شما رحم کند، زیرا من دیگر توان انجام این کار را ندارم.
با احترام،
Ross Cline 柯受恩
rosscline.com
+886-975-474-889
iLearn.tw
台灣台中市西屯區
大墩二十街118號5F-1
اگر من اطلاعات به اصطلاح شخصی شما را در کانادا منتشر کنم، هیچ کاری نمی‌توان انجام داد. چرا باید برگردم و با اتهامات کیفری، بیش از شش ماه زندان و هرگونه بی‌معنایی حقوقی دیگری که در انتظارم است روبرو شوم؟ گویی تهدید به ماندن در کشور و گذراندن هفت سال زندان به جرم کلاهبرداری می‌تواند منطقی باشد، اما این فقط یک حدس و تلاشی برای درک شرایط است.
شما این فرصت را دارید که این هرج و مرج را اصلاح کنید و مسئولیت آسیبی که به زندگی و معیشت من در تایوان وارد کرده‌اید را بپذیرید. من واقعاً امیدوارم که این کار را انجام دهید، زیرا دلم برای خانه‌ام در آنجا تنگ شده است. اما اگر نکنید، اطلاعات شخصی ارزشمند شما فاش خواهد شد و جهان خواهد دید که آن چهار روز افشاگری چهار سال پیش برای شما چقدر بی‌اهمیت بود.
این وضعیت کاملاً مضحک است و شما باید از خودتان شرمنده باشید. تایوان قلب مرا شکست و صاحبخانه این وضعیت غم‌انگیز را به وجود آورد. واقعاً یک رسوایی شرم‌آور برای تایوان و سیستم قضایی آن.
