شهروند کانادایی علیرغم تأیید رسمی بی‌گناهی، همچنان توسط نظام قضایی تایوان مجازات می‌شود

پس از بیش از چهار سال آزار و اذیت حقوقی، نابودی شغلی و فروپاشی زندگی‌ام، من، راس کلاین (Ross Cline، 柯受恩)، شهروند کانادایی و مقیم قدیمی تایوان، تصمیم گرفتم یک سند مهم رسمی را که توسط دادستانی منطقه تایچونگ در آوریل ۲۰۲۵ صادر شده است، به صورت عمومی منتشر کنم.

این سند به‌طور شفاف تأیید می‌کند که:
✅ من بدون سوءنیت عمل کردم
✅ هیچ آسیبی وارد نکردم
✅ پرونده مربوط به یک اختلاف کوچک در قرارداد اجاره بود

با این وجود، نظام قضایی تایوان همچنان حکم شش ماه زندان یا بیش از یک سال کار اجباری اجتماعی (بیش از چهار روز در هفته) را اجرا می‌کند — مجازاتی کاملاً بی‌تناسب که آشکارا ناقض استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر است.

من از کارشناسان حقوقی، فعالان حقوق بشر، رسانه‌ها و عموم مردم دعوت می‌کنم که اسناد پیوست‌شده را بررسی کرده و خودشان درباره تناقض آشکار میان یافته‌های رسمی تایوان و مجازات‌های ادامه‌دار قضاوت کنند.

و نکته طنزآمیز ماجرا:
این سند — کاملاً به زبان چینی نوشته شده، به فردی خارجی داده شده که قادر به خواندن آن نیست و حاوی جزئیاتی است که مرا در این کابوس قانونی گرفتار کرده — اگر به‌صورت عمومی منتشر شود، «غیرقانونی» محسوب می‌شود!
بر اساس استانداردهای عجیب حقوقی تایوان، حتی تلاش برای یافتن کمک و سپردن این سند به دیگران برای بررسی و ترجمه نیز به عنوان افزایش «جرم» من قلمداد می‌شود!

آدم نمی‌تواند از خودش نپرسد: آیا این فقط نابینایی بوروکراتیک است یا چیزی شیطانی‌تر و حساب‌شده‌تر؟

برای اطلاعات بیشتر یا درخواست مصاحبه رسانه‌ای، لطفاً تماس بگیرید:
📧 ross@rosscline.com
🌐 rosscline.com
🇨🇦 نیوبرانزویک، کانادا

رسانه‌ها و حقوق بشر در تایوان 

وحشتناک است که بفهمیم سازمان‌های حقوق بشری خود تایوان از پرونده‌هایی که شامل سوء رفتار قضایی هستند — که اساس اکثر نقض‌های حقوق بشر است — دوری می‌کنند. اگر آن‌ها از به چالش کشیدن سوء استفاده از قدرت قانونی خودداری کنند، چه حمایت معناداری می‌توانند ارائه دهند؟ این واقعیت که رسانه‌های بین‌المللی احتمالاً تنها راه باقی‌مانده هستند، نشان‌دهنده شکست تدابیر حفاظتی داخلی تایوان است.

به‌روزرسانی وبلاگ: نقض آشکار حقوق من طبق میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) و قانون اساسی تایوان

می‌خواهم نکات حقوقی واضح و غیرقابل انکار زیر را به وبلاگم اضافه کنم. این محتوا بر اساس نامه رسمی است که در ۲۴ آوریل ۲۰۲۵ از دفتر دادستانی منطقه تایچونگ تایوان دریافت کردم. در زیر به‌روشنی توضیح می‌دهم که چگونه رسیدگی به پرونده من حقوق بین‌المللی و حقوق مندرج در قانون اساسی را نقض کرده است.

۱. نقض ماده ۱۴ ICCPR (حق دادرسی عادلانه و اصل برائت)

ماده ۱۴ تضمین می‌کند که هر فرد از حق دادرسی عادلانه و علنی، برابری در برابر دادگاه‌ها، حق دفاع، حق احضار و بازجویی از شهود و اصل برائت برخوردار باشد.

نقض: دادگاه شهادت پنج شاهد من را نشنید و در نظر نگرفت، با اینکه آن‌ها در دسترس بودند. این امر کاملاً عدالت روند را از بین برد. علاوه بر این، ناتوانی من در خواندن یا نوشتن به زبان چینی نادیده گرفته شد و هیچ مترجم یا کمک زبانی برایم فراهم نشد، که باعث شد نتوانم به‌طور مؤثر از خود دفاع کنم یا اتهامات را درک کنم. نامه دادستانی تأیید می‌کند که مدارک کلیدی و فیلم‌های نظارتی "به‌طور انتخابی نادیده گرفته شده‌اند"، که نقض جدی اصل برائت است.

۲. نقض ماده ۹ ICCPR (حفاظت در برابر بازداشت یا مجازات خودسرانه)

ماده ۹ افراد را در برابر بازداشت، دستگیری یا مجازات خودسرانه محافظت می‌کند و تضمین می‌کند که هیچ‌کس جز طبق فرآیند قانونی از آزادی محروم نشود.

نقض: همان‌طور که در بالا توضیح داده شد، من بدون بررسی قضایی مناسب یا دادرسی عادلانه به شش ماه حبس محکوم شدم. این مجازات خودسرانه بود زیرا بر اساس روند ناعادلانه، نادیده گرفتن مدارک به نفع من و حذف انتخابی واقعیت‌ها صادر شد. نامه همچنین نشان می‌دهد که با وجود این نقص‌ها، مجازات تمدید یا حفظ شده است که این خود مصداق محرومیت خودسرانه از آزادی است.

۳. نقض ماده ۱۶ قانون اساسی تایوان (حق جبران قضایی)

ماده ۱۶ تضمین می‌کند که شهروندان در صورت نقض حقوقشان، حق جبران و پیگیری قضایی داشته باشند.

نقض: علی‌رغم اشتباهات آشکار و مکرر در روند دادرسی، هیچ جبران مؤثری برای من فراهم نشد. حق من برای دادرسی عادلانه سلب شد و زمانی که مشکلات را مطرح کردم (مانند رد شاهدان و موانع زبانی)، مقامات هیچ اقدام اصلاحی انجام ندادند. نامه دادستانی نشان می‌دهد که هیچ تلاشی برای اصلاح این نقض‌های قانون اساسی صورت نگرفته است.

۴. سایر نقض‌های شناسایی‌شده در سند

• نقض تعهدات بین‌المللی حقوق بشر: سند نشان می‌دهد که حقوق دادرسی نقض یا تحریف شده و این برخلاف تعهدات بین‌المللی تایوان است.

• نقض برابری در برابر قانون (ماده ۱۴ ICCPR): تابعیت خارجی و ناتوانی من در صحبت به زبان چینی نادیده گرفته شد و این باعث شد در موقعیت حقوقی نابرابری قرار بگیرم.

• نقض استانداردهای استفاده عادلانه از مدارک: سند اذعان می‌کند که مدارک کلیدی (مانند فیلم‌ها، سوابق رمز عبور) نادیده گرفته شده که نقض اصل بررسی منصفانه همه مدارک مرتبط است.

• نقض حفاظت در برابر مجازات بیش از حد قانونی: تمدید مجازات بدون دلایل قانونی جدید خودسرانه بوده و هم ICCPR و هم محدودیت‌های حقوق داخلی تایوان را نقض می‌کند.

خلاصه

خواندن دقیق نامه دادستانی تأیید می‌کند که:

• حق احضار شهود از من سلب شد.

• کمک زبانی لازم برای دفاع از خود به من ارائه نشد.

• مدارکی که به نفع من بود نادیده گرفته شد.

• مجازات خودسرانه اعمال و تمدید شد.

• هیچ جبران قضایی یا اقدام اصلاحی فراهم نشد.

این اقدامات مستقیماً ماده ۹ و ۱۴ ICCPR، ماده ۱۶ قانون اساسی تایوان و استانداردهای اساسی حقوق بشر را نقض می‌کنند. این‌ها نقض‌های مبهم یا قابل بحث نیستند — بلکه واقعیت‌هایی روشن، مستند و غیرقابل انکار هستند.

من از خوانندگان، ناظران بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشر می‌خواهم که این نقض‌ها را به رسمیت بشناسند و مقامات مسئول تایوان را پاسخگو نگه دارند.

توجه: اگر می‌خواهید متن کامل نامه رسمی را بخوانید، لطفاً با من تماس بگیرید یا به بخش آرشیو اسناد در وبلاگ من مراجعه کنید.